Olsztyński Las Miejski jest największym w Europie kompleksem leśnym położonym w granicach miasta. Dawniej stanowił źródło surowca do budowy domów, dziś należy do ulubionych miejsc aktywnego wypoczynku mieszkańców Olsztyna oraz daje schronienie licznym gatunkom roślin i zwierząt.

Las Miejski leży w północnej części Olsztyna. Jego obszar liczy łącznie ponad 1400 ha, z czego główny kompleks – około 1100 ha. Pokaźne rozmiary oraz zróżnicowanie terenu pod względem przyrodniczym i krajobrazowym stanowią ogromny potencjał turystyczno-rekreacyjny.

Dla amatorów turystyki, rekreacji i sportu

Przez Las Miejski przepływają rzeki Łyna i Wadąg, będące popularnymi szlakami kajakowymi. Jego tereny przecinają cztery znakowane piesze szlaki turystyczne (czerwony Kopernikowski, czarny, żółty, niebieski). Wytyczono tu także system tras rowerowych o różnym stopniu trudności oraz urządzono Bikepark Wąwóz. Uzupełnieniem tej infrastruktury są ścieżki biegowe, tory saneczkowe oraz przyrodnicze ścieżki edukacyjne.

W Lesie Miejskim działa strzelnica sportowa oraz dwa parki linowe. Pamiątką dawnej sportowej świetności są pozostałości Stadionu Leśnego, na którym ustanowiono rekordy świata w pchnięciu kulą (przed II wojną światową) i w trójskoku (1960 r.).

Na rozległych terenach leśnych urządzono wiele miejsc – z ławeczkami i altankami – w których można zrobić sobie przerwę w wędrówce czy uprawianiu sportu.

Bogactwo leśnej przyrody

W Lesie Miejskim występuje drzewostan mieszany, w którym dominuje sosna (około 80 proc.). Niektóre jej okazy mają ponad 140 lat. Poza tym licznie reprezentowane są: dąb, buk, klon, brzoza i świerk. Oprócz popularnych gatunków roślin, można tu spotkać także wiele rzadkich i chronionych. Najcenniejsze przyrodniczo obszary – obecne rezerwaty Mszar oraz Redykajny – objęto ochroną już na początku XX w. W obu występuje roślinność charakterystyczna dla torfowisk, są one również siedliskiem rzadko spotykanych gatunków płazów, np. rzekotki drzewnej.

W Lesie Miejskim bogaty jest nie tylko świat płazów, ale także gadów i ptaków. Z większych ssaków można natknąć się zaś na: dziki, sarny, lisy, kuny leśne, jenoty, rzadziej na jelenie czy łosie. Nad Łyną i Wadągiem widoczne są ślady bytowaniu bobrów.

Historia lasem pisana

O interesujących dziejach terenów obecnego Lasu Miejskiego w okresie wczesnego średniowiecza świadczy zlokalizowane w nim stanowisko archeologiczne. Własnością miasta tereny te stały się wraz z nadaniem Olsztynowi praw miejskich w 1353 r. Drugi rozległy kompleks leśny, otrzymany przez miasto w 1378 r., nosił nazwę Winduga (na południe od Olsztyna, obecnie poza jego granicami).

Pierwotnie główną funkcją tych lasów było zaopatrywanie miasta i okolicy w drewno. Dopiero na początku XX w. Las Miejski stał się dla olsztynian terenem rekreacyjnym. Na jego obszarze powstał Dom Zdrojowy oraz park z restauracją, stadionem i strzelnicą. W 1907 r. wybudowano w nim sanatorium przeciwgruźlicze (obecnie szpital pulmonologiczny).

Od 2013 r. pieczę nad Lasem Miejskim sprawuje miejska jednostka budżetowa Zarząd Dróg, Zieleni i Transportu.