W Barczewie zachował się średniowieczny kościół, który wzniesiono jako południowe skrzydło klasztoru franciszkanów. Powstał już w pierwszej połowie XIV w., a w 1414 r. rozbudowano go, dodając prezbiterium. W końcu XIV w. dobudowano do niego boczną kaplicę św. Antoniego. To wydarzenie zapoczątkowało piesze pielgrzymki do świątyni oraz kult św. Antoniego na Warmii. Po kasacie konwentu zakonnego przez władze pruskie, w latach 1834-46 zespół klasztorny pełnił funkcję więzienia. Jednonawowy kościół, ze sklepieniem kolebkowym i lunetami, jest typowym przykładem architektury gotyckiej, choć widoczne są również elementy baroku, stanowiące pozostałość po rozbudowie z 1780 r. We wnętrzu świątyni znajduje się chór, aż osiem barokowych ołtarzy, zdobiona ambona w stylu rokoko czy bogato dekorowane, renesansowe, drewniane ławy. W kaplicy zachował się najcenniejszy zabytek kościoła. To XVI-wieczny pomnik nagrobny biskupa warmińskiego Andrzeja Batorego i jego brata Baltazara (jednak ciało biskupa spoczywa w Siedmiogrodzie). To najstarszy manierystyczny zabytek w Polsce i renesansowy unikat w skali kraju.