Zabytkowy zespół stacji kolejowej w Biesalu, leżącym w podolsztyńskiej gminie Gietrzwałd, można uznać za smutny symbol stanu polskich kolei, a jednocześnie świadectwo stylu i rozmachu, w jakim budowano tego typu obiekty w dawnych Prusach Wschodnich. Na zamkniętym obecnie na cztery spusty dworcu nie kupimy biletu, ale możemy np. dotknąć oryginalnej stolarki, która wciąż zdobi budynek.

Budowa stacji rozpoczęła się w 1871 r., równocześnie z prowadzeniem linii kolejowej, która miała łączyć Królewiec z Berlinem. Przez dwa lata powstały tu dworzec z kasą i poczekalnią, dwa perony, wieża ciśnień obsługująca budynki i żurawie do zaopatrywania w wodę lokomotyw parowych. Zbudowano również piętrowy dom dla kolejarzy, a obok przejazdu – budynek biurowy i mieszkalny dla zawiadowcy stacji.

W Biesalu wciąż zatrzymują się pociągi i można ruszyć stąd w podróż do dowolnego miejsca na świecie, ale czasy świetności tej stacji prawdopodobnie odjechały już bezpowrotnie.